داستان شیشه
برای نخستین بار شیشه توسط دولت‌های ژاپن و آلمان در بین سربازان و افسران نیروهای ویژه، خلبانان جنگنده‌ها و خدمه تانک توزیع شد. اعتیاد به این ماده در نظامیان بازمانده از جنگ بویژه در بسیاری از کشورهای اروپایی در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم رواج بیشتری یافت.
رفع خستگی و خواب آلودگی و ایجاد سرخوشی و افزایش اعتماد به نفس هنگام مصرف این ماده سبب شد تا طی جنگ جهانی دوم، مصرف گسترده‌تر این ماده در بین سربازان، درجه داران و افسران نیروهای نظامی هر دو طرف درگیر (متفقین و متحدین) رواج یابد. اثرات این ماده در رفع خستگی سبب شد تا نیروهای نظامی درگیر نبرد، جهت تحمل شرایط سخت جنگی از آن مصرف بیشتری کنند.
شیشه در ایران، خزنده آمد. حالا دیگر، چند سالی است که میهمان تن برخی جوانان شده است. البته میهمانی که بدون دعوت آمده اما نه برای اینکه به جان جوانان صفا بدهد بلکه جان بگیرد آن هم سخت.
سازندگان و سوداگران شیشه اکنون به قیمت نابودی جوانان پول هنگفت به جیب می‌زنند، چون شیشه بازار عرضه و تقاضای خوبی دارد و در کل تجارتی است پرسود.
از جمله نام های رایج شیشه می توان به آیس (ICE )، اسپید (SPEED)، میتسی بوشی (Mitsibushi)، شیشه یا کر یستال (Crystal)، اکستازی (Ecstasy) و ترکیبی از آمفتامین های جایگزین به نام MDMA تحت نام Ecstasy اشاره کرد.
راه های مصرف:
ـ خوراکی: به صورت قرص و گاهی همراه نوشیدنی ها.
ـ تدخین: به همراه سیگار.
ـ استنشاقی: از راه بینی ( انفیه).
ـ تزریق: از این طریق اعتیاد بیشتری ایجاد می گردد.
مصارف طبی
قرص های ریتالین در وهله اول برای درمان یکی از انواع اختلال بیماری های روانی دوران کودکی به نام "بیش فعالی همراه با نقص توجه" استفاده می شود، در مواقعی نیز توسط پزشکان برای درمان بیماران مبتلا به حمله خواب « نارکولپسی» تجویز می شود. همچنین ریتالین به عنوان دارویی با اثر سریع در درمان افسردگی کاربرد دارد.
اثرات مصرف :
از آنجا که ریتالین دارویی است که توسط پزشکان تجویز می شود، مصرف کنندگان تصور می کنند این قرص ها بی خطرند و آن «بدنامی» مواد مخدر را ندارند. در حالی که عوارض مصرف خودسرانه این قرص ها می تواند در حد مواد دیگر نظیر کوکایین و آمفتامین باشد. پزشکان و روانپزشکان با صراحت اعلام می کنند ترک کردن داروهای محرک آمفتامینی نظیر ریتالین و اکستازی، بسیار سخت تر و پیچیده تر از کراک، هروئین و سایر مواد مخدر است. استفاده محدود و کنترل شده ریتالین باعث عادت کردن بدن مصرف کننده به دوزهای پایین و در نتیجه ایجاد علاقه فرد به استفاده از دوزهای بالاتر و حتی مصرف داروهای سنگین تر و خطرناک تر می شود. این دارو به سرعت از راه دهان جذب شده و در عرض یک ساعت علایم آنها شروع می شود. آثار مصرف 1 تا 2 روز طول می کشد. این آثار عبارتند از:
1. ایجاد تحمل و وابستگی شدید
2. مشکلات رفتاری مانند پرخاشگر ی و بی خوابی
3. حالت تهوع و استفراغ
4. احساس سرگیجه و سردرد
5. تغییرات ضربان قلب و فشار خون (که معمولا به صورت افزایش است ولی در مواردی نیز به شکل کاهش دیده می شود.)
6. خارش و جوش های پوست
7. دردهای شکمی، کاهش وزن و مشکلات معده
8. بروز حالت های روان پریشی (جنون) و علائم شبه اسکیزوفرنیا
9. بروز افسردگی پس از قطع مصرف
